ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΙΧΑΗΛ (DORIS)

“Οι Δώδεκα Θεοί του Ολύμπου”. Πίνακας του Έλληνα ζωγράφου Doris – Μιχάλη Παπαγεωργίου (Συλλογή Κων/νου Ι. Σφήκα)

Από το 1913 ως το 1916, ο Doris εργάστηκε ως σχεδιαστής και γελοιογράφος σε εφημερίδες και διάφορα περιοδικά της εποχής, ενώ μετά το 1916 έφυγε για το Παρίσι, όπου σπούδασε σε διάφορα εργαστήρια καλλιτεχνών του Παρισιού. Έμεινε για 15 περίπου χρόνια στο Παρίσι, όπου συνδέθηκε στενά με το Γιώργο Γουναρόπουλο (Γουναρό, 1890 – 1977) και τον Αμεντέο Μοντιλιάνι (Amedeo Modigliani, 1884 – 1920).

“Κρήτας Αγωνιστής”. Πίνακας του Έλληνα ζωγράφου Doris – Μιχαήλ Παπαγεωργίου (Συλλογή Γ. Μπάρμπα)

Το 1930 επιστρέφει στην Αθήνα, όπου οργάνωσε την πρώτη ατομική του έκθεση στον «Παρνασσό». Αμέσως αναγνωρίστηκε ως σημαντικός νεωτεριστής ζωγράφος. Στα έργα της μεσοπολεμικής περιόδου, υπό την επίδραση των Γάλλων ζωγράφων Μωρίς ντε Βλαμένκ (Maurice de Vlaminck, 1876 – 1958) και Ραούλ Ντυφύ (Raoul Dufy, 1877 – 1953), παρουσιάζει ένα νεωτεριστικό ύφος, όπου συνδυάζονται εξπρεσιονιστικά και διακοσμητικά στοιχεία. Η ζωγραφική του περιστρέφεται γύρω από χρωματικές διαβαθμίσεις ιμπρεσιονιστικού τύπου και πλούσια λυρική διάθεση.

Ο Doris έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις σ’ όλη την Ευρώπη και ειδικά στη Γαλλία, όπως Exposition d’ un Groupe d’ Artistes Hellenes de Paris (Παρίσι 1926), Μπιενάλε Βενετίας (1936), «Πανελλήνια» (1948) κ. ά.

Ο Doris δημοσίευσε και την ποιητική συλλογή «Ελιγμοί» (Αθήνα, 1936), ενώ φιλοτέχνησε αφίσες και εικονογράφησε βιβλία και περιοδικά.